أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَهِ؟

أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَهِ؟

بی‌تفاوت زنده باشم؟ سنگ باشم بهتر است
هیزمِ آواره‌ای در جنگ باشم بهتر است

تا که با یک شعله‌ام، از سوز سرما کم شود
هُرم گرمایم برای کودکی مرهم شود

کودکی مثل همانی که در آن تصویر بود
فکر من تا صبح، با چشمان او درگیر بود

ناله‌اش! بغضش! صدایش! داشت می‌لرزید! آه
کاش می‌خندید! می‌خندید! می‌خندید! آه

قطره‌های اشک او بر گونه‌هایش یخ زده
من دلم آتش گرفت، او دست و پایش یخ زده

عمق سرما از پسِ این عکس‌ها معلوم نیست
هیچ‌کس اندازۀ این کودکان مظلوم نیست..

دیشب احساسم تماماً شرم بود و شرم بود
کودکی یخ زد! اتاق خانۀ ما گرم بود!

گریه کردم تا بر آن‌ها رحمتی نازل شود
آه با این گریه‌ها شاید فرج حاصل شود

✍🏻 #فاطمه‌معصومه_شریف

🏷 #شعر_اعتراض | #فلسطین | #غزه