روزی به تلافی تمام قوی بودن ها جایی میانه ی مسیر خواه

روزی به تلافیِ تمامِ قوی بودن ها جایی میانه ی مسیر ، خواهم ایستاد و به همه ی آن چیزی که هست ، اکتفا خواهم کرد .
روزی خودم را به یاد خواهم آورد و به حرمتِ هیچ قوی بودنی ؛ خستگی ام را کتمان نخواهم کرد ، اشتیاقم را نخواهم بلعید ، بیش از توانم نخواهم جنگید و خودم را برای تمام تلاش هایی که کرده ام ، در آغوش خواهم کشید .
روزی اعتراف خواهم کرد خسته ام ، دیگر به خودم سخت نخواهم گرفت ، به دیواری تکیه خواهم زد ، نفسِ راحتی خواهم کشید و نگرانِ چیز دیگری ، نخواهم بود ...