به هر سوراخی سرک کشیدم

به هر سوراخی سرک کشیدم
نه نگاهی در پستویی به جا مانده بود که
دل را بلرزاند ... و
نه نایی در جان باقی که
بخواهد صرف شب گریه‌های بی‌صدا شود..

درست مثل این که مرگ،
دستِ زندگی را خوانده باشد
چه زود از قــوارۀ عشق افتادم و
در احتمالات ِ بی‌کسی غرق شدم..

حالا
مته به خشخاش تنهایی می‌گذارم
بی‌آنکه برای شعر دلیل بیاورم،
بی‌معشوق هم می‌شود با واژه‌ها کنار آمد..
#حمیدرضا_هندی